Stomatologia Współczesna nr 3/2003

Stomatologia Współczesna

NR 3/2003

Test elektryczny miazgi zębów: metody i ograniczenia – przegląd piśmiennictwa
Electric pulp testing: methods and limitations – a literature review

dr n. med. Krzysztof Woźniak, asystent w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej Katedry Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii PAM w Szczecinie
dr n. med. Mariusz Lipski, adiunkt w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej Katedry Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii PAM w Szczecinie

Słowa kluczowe: test elektryczny miazgi zębów, błędy diagnostyczne, urządzenia do stymulacji elektrycznej

Autorzy, na podstawie piśmiennictwa, przedstawili porównanie różnych metod stymulacji elektrycznej. Istnieją dwa sposoby badania miazgi z wykorzystaniem stymulacji prądem elektrycznym. Stymulacja monopolarna wymaga przyłożenia jednej elektrody do zęba oraz drugiej do innej części ciała. Stymulacja bipolarna wykorzystuje przepływ prądu pomiędzy dwiema elektrodami umieszczonymi zaledwie kilka milimetrów od siebie na koronie zęba. Obie metody mają zalety i wady. Ponadto obie mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących żywotności miazgi.

Key words: 
electric pulp testing, diagnostic errors

The authors, on the basis of literature presented comparison of different methods of electrical stimulations. There are two ways to test teeth with electrical stimuli. Monopolar stimulation involves the placement of one electrode on the tooth and another in contact with some other part of the body. Bipolar stimulation uses a current that is passed between two electrodes which are placed only a few millimeters apart on the crown of the tooth. Both methods have advantages and disadvantages. Further-more, both methods may lead to the erroneous conclusion of pulpal vitality.

Wpływ metody leczenia chirurgicznego choroby przyzębia na zmiany w odpowiedzi immunologicznej komórkowej i humoralnej pacjentów, mierzonej liczebnością wybranych subpopulacji limfocytów. Część II
The influence of methods surgical treatment pf periodontal disease on host cellular and humoral immune response measured with percentages of selected lymphocyte subpopulations. Part II

dr n. med. Agnieszka Laskus-Perendyk, asystent w Zakładzie Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia IS AM w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Renata Górska, kierownik Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia IS AM w Warszawie

Słowa kluczowe: surowica, subpopulacje limfocytów, przeciwciała monoklonalne, faza chirurgiczna leczenia przyzębia

Autorzy pracy prezentują wyniki analizy zmian w odsetkach wybranych subpopulacji limfocytów we krwi obwodowej pacjentów z różnymi postaciami choroby przyzębia, zachodzących w wyniku różnych metod leczenia chirurgicznego. Zbadano również korelacje pomiędzy wybranymi wska?nikami klinicznymi stanu przyzębia a subpopulacjami limfocytów w surowicy krwi chorych. Wyniki badań sugerują istnienie znamiennych statystycznie zmian pomiędzy liczebnością wybranych subpopulacji limfocytów u pacjentów z chorobą przyzębia w stosunku do zdrowej grupy kontrolnej.

Key words: serum, lymphocyte subpopulations, monoclonal antibodies, surgical periodontal phase of treatment

The research discuses the influence of different methods of surgical treatment on changes in blood concentration of analysed lymphocyte subpopulations. The research also presents correlations between percentage of selected lymphocyte subpopulations in comparison with clinical parameters of periodontium. The results of the studies suggest statistically significant differences between cellular and humoral immune response in research and control group.

Zastosowanie osteogenezy dystrakcyjnej w leczeniu ciężkiej retrognacji żuchwy
Distraction osteogenesis in patients with mandibular retrognathia

lek. med. Mirosław Kulewicz, starszy asystent w Centrum Leczenia Wad Twarzoczaszki, Instytut Matki i Dziecka w Warszawie
prof. dr hab. med. Zofia Dudkiewicz, kierownik Centrum Leczenia Wad Twarzoczaszki, Instytut Matki i Dziecka w Warszawie
lek. stom. Dorota Cudziło, starszy asystent w Centrum Leczenia Wad Twarzoczaszki, Instytut Matki i Dziecka w Warszawie

Słowa kluczowe: osteogeneza dystrakcyjna, wydłużenie żuchwy, retrognacja żuchwy

W pracy przedstawiono wyniki rekonstrukcji niedorozwiniętej żuchwy osiągnięte po zastosowaniu osteogenezy dystrakcyjnej. Rekonstrukcję wykonano za pomocą zewnętrznego dystraktora u 5 pacjentów (3 chłopców i 2 dziewczynki), w wieku od 6 do 12 lat, z ciężką retrognacja żuchwy. Dla porównania zmian w szkielecie i tkankach miękkich twarzoczaszki wykonano analizę cefalometryczną przed dystrakcją i 3 miesiące po dystrakcji. U wszystkich pacjentów osiągnięto bez istotnych powikłań znaczące wydłużenie żuchwy (12-42 mm). Stwierdzono prawidłowe tworzenie się regeneratu kostnego. Podczas 12 miesięcy zaobserwowano stabilny efekt wydłużenia bez cech nawrotu. Nasze wyniki pokazały, że osteogeneza dystrakcyjna jest skuteczną metodą leczenia ciężkiej retrognacji żuchwy.

Key words: 
distraction osteogenesis, lengthening mandible, mandibular retrognathia

The aim of this paper is to present our experience of usage of external devices for correction of severe mandibular retrognathia. 5 patients (3 males, 2 females) of an age range of 6-12 years underwent a mandibular distraction osteogenesis with an external unilateral or bilateral distractor. Every patient was evaluated prę- and 3 months postoperatively with cephalometry. Ali distractions were successful in achieving an adequate occlusion. Length of distraction ranged from 12 to 42 mm. The osteogenesis was good, without infection or any other complications. The results were stable, during the follow-up period of 12 months, no relapse occur-red. Our findings suggest that mandibular distraction in the treatment of mandibular retrognathia is a safe and effective procedure.

Znaczenie równowagi wodnej w glassjonomerach
The significance of the water balance in glass-ionomer

prof. Graham J. Mount, Uniwersytet w Adelajdzie, Australia

Pierwszym glassjonomerom wprowadzanym na rynek towarzyszyły zawarte w opisach ostrzeżenia, dotyczące wrażliwości preparatów na utratę wody w trakcie ich stosowania. Podkreślano podobieństwo tego mechanizmu do występującego w cementach krzemowych. Lekarze na podstawie swoich wieloletnich doświadczeń z cementami krzemowymi sądzili, że w celu osiągnięcia sukcesu należy odpowiednio modyfikować sposób użycia glassjonomerów. Jednakże materiały te w praktyce dawały krótkotrwały efekt i wymagały częstej wymiany, głównie z powodu stosowanych na powierzchnię wypełnienia chemicznie twardniejących lakierów (Varnish), których porowata struktura tworzyła słabą izolację. Praktycy stosujący przez lata cementy krzemowe zaczęli masowo zastępować je glassjonomerami. Cementy krzemowe są wciąż przydatne w klinice pod warunkiem ich właściwego użycia. Nie wykazują one jednakże takiego działania bioaktywne-go jak glassjonomery. Mimo że oba rodzaje materiałów we wczesnych fazach dojrzewania wykazują brak stabilności, ich praktyczna ocena kliniczna jednoznacznie wskazuje na wyższość glassjonomerów. Współczesne glassjonomery są bardzo wartościowe dla terapii.

Przerost dziąseł u dzieci
Children gingival hypertrophy

lek. stom. Sylwia Wójcik, asystent w Katedrze i Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej w Bytomiu, Śl. AM w Katowicach
dr n. med. Jadwiga Waśkowska, adiunkt w Katedrze i Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej w Bytomiu, Śl. AM w Katowicach

Słowa kluczowe: przerost dziąseł, etiopatogeneza, leczenie

Autorzy omówili zmiany przerostowe dziąseł obserwowane u dwóch dziewczynek. Zwrócono uwagę na możliwość różnych czynników etiologicznych powstawania tych zmian, decydujących o potrzebie ustalania indywidualnego planu leczenia dla każdego przypadku.

Key words: gingival hypertrophy, etiopathogenesis, treatment

Gingival hypertrophy changes in two girls are discused in this study. A possibility of presence of several etiologic factors in genesis of disease is marked out. It may regguire to determine an individual therapy strategy for each patient.

Metody oceny żywotności miazgi zęba
The methods of pulpal vitality evaluation

dr n. med. Stanisław Żmuda, Pracownia Chorób Błon Śluzowych i Przyzębia WIM w Warszawie
lek. stom. Elżbieta Ignatowicz, Pracownia Chorób Błon Śluzowych i Przyzębia WIM w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Jan Trykowski, Konsultant Wojskowej Służby Zdrowia w dziedzinie Stomatologii
lek. stom. Maria Preiskorn, Pracownia Chorób Błon Śluzowych i Przyzębia WIM w Warszawie
lek. stom. Magdalena Stolarek, Pracownia Chorób Blon Śluzowych i Przyzębia WIM w Warszawie

Słowa kluczowe: testy żywotności miazgi

Ocena żywotności miazgi zęba jest ważną częścią diagnostyki fizykalnej w stomatologii. Konwencjonalne testy (termiczne, elektryczne i mechaniczne) polegające na stymulacji włókien nerwowych miazgi opierają się na subiektywnej relacji pacjenta i mają ograniczone zastosowanie u dzieci oraz w przypadku zębów po urazach. Bardziej wiarygodne narzędzia diagnostyczne, bazujące na oznaczaniu przepływu krwi w miazdze to laserowy przepływomierz, pulsoksymetr i kamera termowizyjna.

Key words: dental pulp vitality tests

The assessment of dental pulp vitality is an important part of physical diagnostics in dentistry. Conventional tests (thermal, electrical and me-chanical) stimulate the nerves in the pulp and rely on a subjective response from the patient and are of limited use with children and after traumatic injuries to teeth. More valuable diagnostic methods, relyed on assessing of blood flow within the pulp are laser flowmetry, pulse oximetry and thermographic imaging.

Ocena stanu jamy ustnej u chorych po allotransplantacji szpiku kostnego
The evaluation of oral cavity condition in allogenic bone marrow transplant patients

lek. stom. Anna Sobczyńska, Katedra i Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Śl. AM w Katowicach
dr n. med. Jerzy Wojnar, Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śl. AM w Katowicach
prof. dr hab. n. med. Jan Drugacz, Katedra i Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Śl. AM w Katowicach
prof. dr hab. n. med. Jerzy Hołowiecki, Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śl. AM w Katowicach

Słowa kluczowe: 
przeszczepienie szpiku kostnego, GvHD, jama ustna

W pracy przedstawiono stan jamy ustnej u pacjentów przed allotransplantacją i 6 miesięcy po allotransplantacji szpiku. Zwrócono uwagę na wzrost próchnicy zębów, potrzeby lecznicze przyzębia, suchość i zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej. Porównano stan jamy ustnej u pacjentów cierpiących po przeszczepieniu szpiku na GvHD (chorobę przeszczep przeciwko gospodarzowi) z pacjentami, u których choroba ta nie występowała.

Key words: 
bone marrow transplantation, GvHD, oral cavity

There has been described condition of oral cavity before bone marrow allotransplantation and six months after operation. The attention was paid on increase of tooth caries, periodontium, treatment needs, dryness and lesions of the mucous membrane of oral cavity. The oral cavity condition of patients suffering from Graft versus Host Disease after transplantation was compared with those patients who were free from GvHD.